Ik mag betrokken zijn bij de organisatie van het komende NNK Wintercamp. Het concept thema is passie. Een onderwerp dat op het eerste gezicht niet zo makkelijk lijkt, maar als je erbij stil staat veel betekenis krijgt. In een bijdrage heb ik dat ongeveer als volgt verwoord, gerelateerd aan kwaliteit:

Passie betekent voor mij: voor een hoger doel dan alleen je eigen behoeften. Iets waarin ‘ik’ geloof, en dat ‘mijn eigen’ wereldje ontstijgt. Het van harte betrokken zijn bij ontwikkelingen ten gunste van de samenleving als geheel. De wereld een stukje beter maken. Of een organisatie. Dat soort dingen. Gepassioneerd betekent ook een beetje ‘verliefd’ zijn op een onderwerp, iets waarvoor je meer doet dan algemeen redelijk/normaal wordt gevonden. Het heeft met excellence te maken van je intenties. Maar het betekent ook ‘lijden’, jezelf ondergeschikt maken aan dat hogere doel, ondersteunend zijn. En het maakt ook dat teleurstellingen nog veel harder binnenkomen, je wordt er dus ook kwetsbaar van.

Passie gaat over de manier waarop iemand (een persoon, mens) erin staat. Passie is dus niet resultaatgericht (dingen), meer inspanningsgericht (mensen). Je kunt heel gepassioneerd met iets bezig zijn dat mislukt. Doet dan ook wel meer pijn, dan als dat je het zonder passie doet.

Overigens, robots zijn nooit gepassioneerd, maar wel resultaatgericht. Passie is geen garantie voor succes.

Passie zou dus iets te maken moeten hebben met hoe we onze menselijk eigenschappen inzetten voor onze eigen activiteiten. Wat maakt dat er passie ontstaat? Kun je passie ‘opbrengen’, of komt het vanzelf, c.q. wordt het je geschonken?

Een aparte insteek is hoe passie zich verhoudt tot een controlerende rol, als bewaker van een kwaliteitssysteem.

Is natuurlijk allemaal heel subjectief. De gedachte die dan bij mij opkomt is hoeveel ideeën er wel niet mogelijk zijn over passie?

Reacties zijn welkom, die kunnen ons ook verder helpen in het ontwikkelen van het thema.