Sneeuw en ijzel. Code Oranje! Iedereen wordt gewaarschuwd om thuis te blijven. Maar… als het zo mooi is, wil ik dat wel van dichtbij zien. Dus toch de auto ijs- en sneeuwvrij gemaakt en naar de Kiersche Wijde gereden. Gelukkig is ijzel óp sneeuw veel minder glad dan alleen ijzel.

Kennelijk was ik de eerste bezoeker. In het begin motregen en nog aardige wind (dus koud), maar allengs wordt het droger. Hier een bloemlezing van de gemaakte foto’s.

In de winter zijn de kleuren beperkt en ingetogen. Bescheiden, donkere kleuren, van contrast voorzien door de winterse neerslag. De ijzel maakt het gras als zilver en de takken geschilderd. De sneeuw articuleert de boomtakken en trekt de aandacht van de waarnemer naar de vorm: soms recht, soms grillig, soms verticaal, soms horizontaal.

Het bevroren water zelf heeft veel kleurverschillen. Strakke witte vlaktes afgewisseld met pokdalig bevroren sloten met talloze wakjes. Eenden, ganzen en zwanen zijn er in grote getale. Een moment kwam er een enorme zwerm ganzen over en was het een lawaai van jewelste.

Een grappige foto toont zes zwanen waar er één precies de andere kant op kijkt dan de anderen. Zou je die foto misschien als politieke metafoor kunnen gebruiken? Wel even zelf definiëren wat links en wat rechts is en hoe de zwanen heten.

 

Vijf zwanen kijken naar links, één naar rechts. Of andersom.