Gaat er echt niets boven Groningen?
Een weekje geleden heb ik een paar dagen doorgebracht ‘boven (de stad) Groningen’ met het controleren van een vijftal routes van De Mooiste Routes. Omdat er in het noorden niet zoveel controleurs zijn, worden de wandelingen soms met wat langere tussenpozen gecontroleerd dan de beoogde anderhalf jaar. Op deze manier kon ik een stukje inhalen van de achterstand en tegelijkertijd kennismaken met een voor mij tot nog toe onbekend gebied.
Ik was te gast bij Erna en Berend in de vriendelijke B&B De Hooge Wierde, in Eenrum, die ik hierbij van harte aanbeveel en gunstig ligt om wandelingen in dit gebied te doen.
Deze post krijgt de vorm van een fotoverslag en bevat foto’s van vier wandelingen en een fietstocht, in een wat willekeurige volgorde.
Hieronder Aduarderzijl, een sluis die water uit het Aduarderdiep sluist op het Reitdiep. Het Reitdiep, een vroegere rivier, kent geen getijden meer sinds de afsluiting van het Lauwersmeer en de sluis heeft daardoor geen functie meer, maar de zijl (noordelijke benaming voor sluis) is wel een mooi historisch metselwerk!
Het was goed weer om te wandelen. Soms erg mooie luchten, zoals hier: prachtige cirrus.
Dit steltlopertje (denk ik) loopt te fourageren in de modder die zich op een laag gedeelte in een weiland bevindt.
En wat dacht je van de allerlelijkste picknickbank die ik ooit gezien heb?
Fransum
Fransum ligt op een Wierde, een hogere plek in het omliggende gebied. Door mensen gemaakt, de oudste zijn reeds ruim 2000 jaar oud. Dit kerkje is in de 13e eeuw gebouwd, zie ook een stukje muur ervan (ik houd van patronen), en het interieur.
Weer eens wat anders
Niet alles is mooi, of te karakteriseren als natuur of cultuur. Dit is de nieuwe hoogspanningslijn uit Delfzijl, die momenteel wordt aangelegd. Best wel een imposante aanwezigheid in deze verder vlakke omgeving. De lijnen vormen op zich wel weer patronen van zakelijkheid en efficiency. Op zichzelf beschouwd misschien een ander soort schoonheid.
Natuur
Maar snel weer terug naar de natuur. Sommige plantjes had ik nog niet eerder echt opgemerkt, zoals bolletjesraket, zwanenbloem, veldlathyrus en muskuskaasjeskruid. Mooie namen, nietwaar?
De weilanden werden vaak bevolkt door koeien. Soms leuk om ze te fotograferen van een laag standpunt, wanneer het pad wat lager ligt dan het weiland.
De akkers waren bijna rijp met tarwe, gerst, haver en dergelijke. Ik kwam ook nog een akker met een vreemde kleur tegen, waarvan ik niet wist wat het was. Er zat een mooie vogeltje op, wat een grasmus bleek te zijn.
Tijdens de wandeling zat er een sloot tussen, waardoor ik niet dichterbij kon komen. Een dag later fietste ik echter langs de andere kant en kon ik van dichtbij kijken. Terwijl ik bukte om het van dichtbij te bekijken stopte er een auto met een man en twee kinderen en hij vroeg me of ik wist wat het was. Ik had Flora Incognita (de app die heel goed planten herkent) nog niet erop losgelaten, dus ik wist het nog niet. Hij vertelde dat het karwij was, een ingrediënt voor bepaalde broodproducten, vooral in het buitenland. het bleek heel toevallig zijn eigen land te zijn en het werd een leuk gesprekje. Ik houd wel van dergelijke toevalligheden.
Tot slot nog een paar foto’s zonder commentaar:
Al met al een paar dagen die echt de moeite waard waren en veel kleine details die ‘Groningen-verwondering’ wekken.
Recente reacties