Lentetuin verwondering: van kattenkruid tot tulp

Wandelen in de Lentetuin

Oei, drukke week gehad en pas zondagmiddag komt de verwondering-belofte in gedachten. Dan kijk je om je heen en denk, valt er nog wat te verwonderen? Gelukkig wel, want het is nu een lentetuin! Dit keer een aantal simpele foto’s, maar wel telkens met een verhaal(tje). Want dat viel me wel op zijn het maken van de foto’s: alles heeft een geschiedenis(je).

Omdat het veel meer foto’s werden dan gepland, is dit deel één van drie.

Bij onze supermarkt kreeg je één week een aantal bloemenzaadjes bij de boodschappen. Vroeger kon je een hele verzameling met groenten bijeen krijgen, nu waren het alleen bloemen, verdeeld per kleur. Ik heb ze in een zestal grote potten gezet. Ik ben benieuwd wat het oplevert. In ieder geval komen ze al boven de grond:

Kattenkruid, van stek naar bosschage

Kattenkruid is een erg makkelijk gewas, je knipt 15 stukjes af, en zet die in potjes (eerst even onder een kapje om het vochtig te houden). De meeste redden het. Zie de stekjes en het resultaat in het volgende jaar (met de eerste stekjes uit het gemeenteplantsoen). 

Het verhaal van Lathyrus

Lathyrus (siererwt) is een plant met heerlijk geurende bloemen. Ik zaai deze in september en in mei. In september worden ze in potten gezaaid en lopen ze direct uit, maar blijven klein. Ze overwinteren goed, tien graden vorst is geen probleem. In de lente gaan ze dan als een speer en geurt de huiskamer al vroeg naar deze bloemen uit de lentetuin.

Ze blijven maar een paar dagen goed. Gelukkig is het zo, dat hoe meer je eraf knipt, hoe meer er aankomen. Met vijftien planten heb je twee maanden lang Lathyrus in de kamer. Verwonderlijk. De in mei gezaaide Lathyrus geeft de bloemen verderop in de zomer.

Ongenode gasten

Dan zijn er natuurlijk ook ongenode gasten. Je hebt planten die je wilt en die je niet wilt. Die laatste categorie krijgt de naam onkruid. Een paardenbloem in het gras bijvoorbeeld. 10 seconden ná deze foto was deze verwijderd (met achterlating van een klein kaal plekje in het gras). Ik ben niet wreed, maar ik houd van orde ;-).

Nog meer ongenode gasten

In onderstaand plaatje, het potje rechtsboven is door een merel ondersteboven gehaald. Ik weet niet waarom, misschien rook het alsof er een emelt in zat of zo? Het plantje (een lavendelstek) is verdwenen met de helft van de aarde. Ik heb er nu stokjes ’ter ontmoediging’ bij gezet. Ik ben benieuwd of het helpt.

Een lentetuin heeft dus ook hindernissen.

Daaronder een foto van de succesvolle stekken van vorig jaar die toen al mooi gebloeid hebben. Die heeft er duidelijk zin in, dit jaar. Daar ga ik binnenkort nieuwe stekken van halen.

Judaspenning

De Judaspenning staat op dit moment fantastisch in bloei, misschien wel 30 stuks. Zaait zichzelf uit, bloeit een jaar later. Ik weet niet hoe die er voor het eerst gekomen is, maar het is een vaste waarde in onze tuin. Misschien ooit gekocht, maar kan ook zijn komen aanwaaien.

De tweede foto illustreert de reden waarom de plant deze naam draagt. Als de bloem is uitgebloeid komen er platte zaaddozen die uit drie velletjes bestaan. De buitenste twee laten (indien helemaal uitgedroogd) gemakkelijk los met de zaadjes, en wat rest is dan een zilveren velletje, omringd door een randje, vrijwel rond, iets ovaal. Als droogbloem erg mooi om binnen te zetten. Op dit moment hangt de ‘oogst’ van vorig jaar in de stevige wind, hoe meer zaadjes er vanzelf afvallen, hoe minder werk ik eraan heb.

Tot slot, de tulp

Tulpen binnen kunnen heel lang staan. Volgens mij kan dat door allerlei kunstgrepen in de kwekerij. De bladeren vallen niet eens af. We hebben in de tuin ook ‘echte’ tulpen die al heel lang op deze plaats staan en elk jaar weer opkomen (het zijn er nu meer dan 20, boven op elkaar, ze moeten nodig worden uitgepoot – neem ik me al jaren voor om te doen). Van deze ‘echte’ tulpen vallen de bloembladeren gewoon af.

Zo van boven af bekeken zijn de tulpen ook wel fotogeniek. Meestal zie je ze van opzij.

Dit is het voor vandaag. Ik denk dat dit deel 1 van 3 is. Ik hoop in de loop van de week de rest te doen. Er zitten nog leuke verhaaltjes aan te komen!