Bijna zomertuin – met foto’s

De zomertuin komt eraan

Na een drietal lentetuin-afleveringen, waarvan de foto’s dus alweer een maand oud zijn, een verwonderingsupdate met foto’s van 20 mei. De bijna zomertuin.

Vier afleveringen geleden kwam de snel uitlopende lathyrus in beeld. Vandaag was dat dag dat het eerste bosje in huis staat te geuren, altijd een mooi moment. Als het een beetje mee zit en de eerder deze week nieuw gezaaide lathyrus goed opkomt, hebben we misschien wel drie tot vier maanden wekelijks lathyrus in huis.

Iris

Een hele mooie naam voor een bloem, die hieronder in drie stadia voorkomt: knop, bloem en verwelkt. Dat laatste ziet er bij een iris behoorlijk gekronkeld uit.

Akelei

Akelei komt geheel uit zichzelf en resulteert in plant die bloeiend gerust meer dan een meter hoog worden. Voor fotograferen is dat ook wel handig want de bloemetjes hangen met de opening naar beneden, dus dan hoef je niet zo ver te bukken om stamper en meeldraden te kunnen zien ;-). Hieronder een overzicht van verschillende kleuren (zie ook de hoofdfoto, bovenaan).

De  bloem van de akelei heeft een vijfvoudige symmetrie en heeft aan de achterkant van de bloem een vijftal grappige staartjes. De zesde foto is overigens van recent gezaaide akelei, voor je-weet-maar-nooit. 

eloftes voor de toekomst

Hieronder de stand van zaken met de AH bloementuintjes, die komen goed op (wel met  stokjes om te voorkomen dat de duiven erin gaan zitten grutten). Tevens de van vorig jaar overgehouden stekken van, let op: salvia guaranitica ‘Black and Blue’. Een salie-soort, dus, met hele mooie bloemen. Vorig jaar maanden van genoten (het trekt ook veel insecten, die aardig kunstjes moeten doen om bij het lekkers te komen) en het stekken ging erg makkelijk. Nu vier planten in één grote bak en hopen op een bloemenzee. 

Salie

Nu we het toch over salie hebben, de ‘gewone’ salie (met de sterk ruikende bladeren) bloeit inmiddels uitbundig. Omdat salie nogal uitgroeit en dan van onder kaal en minder mooi wordt heb ik er dit jaar een paar gesnoeid. Het blijkt dat ze dan qua blad een stuk mooier worden, maar ze bloeien dan natuurlijk dit jaar niet. Het is kiezen of delen in dit leven …

Familie van elkaar

Margrieten en madeliefjes zijn duidelijk familie, waarbij de margriet (rechts hieronder) wel tien keer zo groot wordt. De madeliefjes zijn vanzelf gekomen (in het gazon), de margrieten zijn hier gekomen door een gekregen zaadmengsel, ooit. Maar dat gaat voor de rest ook vanzelf. De madeliefjes hieronder voldoen aan de criteria van onkruid, omdat ik ons straatje wel graag zonder begroeiing zie. Die moet dus binnenkort het veld de straat ruimen.

Vingerhoedskruid

De naam is goed gekozen, nietwaar? De vingerhoedskruiid staat ook inmiddels weer in bloei. Dit is de eerste plant. Ik verwacht dat er binnen een paar dagen veel meer in bloei staan. Er zijn enkele tientallen plekken waar ze zijn opgekomen (en van mij mochten blijven staan). Let op de kleine haartjes ín de bloemen (klik voor groot). Ik hoop dat we dit jaar weer alle kleuren zullen hebben, donkerroze, lichtroze en wit.

Zonnebloemen

Als je vogeltjes te eten geeft, kun je daar evengoed de zonnepitten van gebruiken om zonnebloemen te kweken. Ook dit jaar lijkt dat weer te gaan lukken. Mits de slakken de plantjes straks met rust laten…

Rondje verwondering

Het is wel bemoedigend dat je, hoe je je ook voelt, in de tuin altijd wel dingen kunt zien die je de kans geven om de vanzelfsprekende beslommeringen van elke dag even achter je te laten. Er is veel bijzonders te zien in een bijna zomertuin en in dit jaargetijde gaat het enorm hard!