Wandelen op het militair oefenterrein bij Havelterberg. Temperaturen onder (in de schaduw) én boven (in de zon) het nulpunt. Zon en schaduw, water en ijs, bruin en wit. Contrasten te over. Een paar weken geleden was ik hier ook: mijn eerste keer serieus met mijn nieuwe camera op stap … en meteen mijn lensdop verloren. Balen. Vandaag een herkansing: geen rijp, maar echt afwisselend vriezen en dooien terwijl ik de camera langzamerhand leer kennen.
Omdat er weinig wind stond was er veel te genieten. Het was ook gewoon druk met wandelende mensen op dit toch wel grote 
terrein. Het mengsel van dooi en vorst maakt dat er veel patronen zichtbaar worden: van een bevroren gedeelte met een dun laagje poedersneeuw, via bandensporen waarvan de sneeuw in de kuiltjes blijft liggen en de rand ontdooit tot en met de elegante ringpatronen in langzaam opdrogende, bevroren waterplassen. Het deed me tijdens de wandeling denken aan de mooie tekening van Escher, de Modderplas. De meeste plassen die ik gezien heb waren minimaal deels bevroren en toch sprak er dezelfde sfeer uit. Mijn schoenen straalden bij thuiskomst diezelfde sfeer uit: flink bemodderd 😉 !
Een goede zondagmiddag dus, om van tot rust te komen…
En, helaas … de lensdop niet gevonden. Dat was een leuke gedachte, maar te mooi om echt waar te zijn.
Recente reacties